Kadet Zygmunt Kuczyński urodził się w 1902 roku w Siedlcach. Jego ojciec był z zawodu kupcem, matka prowadziła prywatną szkołę kroju i szycia. Zygmunt uczęszczał do gimnazjum w Siedlcach. Na jesieni 1919 roku, zgodnie z życzeniem ojca, wraz z młodszym bratem Tadeuszem Bonawenturą, rozpoczął naukę w Korpusie Kadetów w Modlinie. W 1920 kadetom umożliwiono ochotniczy udział w wojnie polsko – bolszewickiej. Obydwaj bracia, Zygmunt i Tadeusz Bonawentura, wstąpili do wojska. Zygmunt walczył nad Bugiem, gdzie został wzięty do rosyjskiej niewoli. W kolumnie jeńców maszerował na wschód. Udało mu się jednak w lesie obezwładnić pilnującego go strażnika. Ukrył się w stogu siana. Nieprzyjaciel sprawdzał stóg za pomocą bagnetów. Zygmunt otrzymał trzy rany, mimo których przeżył, dzięki pomocy jakiej udzielił mu miejscowy rolnik.
W maju 1921 roku wybuchło trzecie powstanie śląskie. W środowisku kadetów powstał plan przyjścia powstańcom z odsieczą. W jednostce doszło do kontrolowanej dezercji. Uciekła pierwsza grupa prowadzona przez Stanisława Koszutskiego z kadetem Zygmuntem Kuczyńskim. Uciekinierzy dotarli do Sosnowca i Szopienic, gdzie w Naczelnej Komendzie Wojsk Powstańczych zostali przydzieleni do III baterii artylerii, 4 królewsko – huckiego pułku piechoty wojsk powstańczych.
2 czerwca 1921 roku bateria wraz z pułkiem obsadziła centralny odcinek frontu III powstania śląskiego na linii: Januszkowice – Raszowa – Łąki Kozielskie – Cisowa, luzując wykrwawiony 2 pp wojsk powstańczych. Dnia 4 czerwca Niemcy podjęli działania ofensywne, łamiąc zawieszenie broni, na odcinku od Koźla po Olszową, 4. pp przypadła obrona trójkąta: Januszkowice – Kłodnica i Raszowa – Kłodnica oraz linii kolejowej: Leśnica – Kędzierzyn. Niemcy przełamali pozycje powstańcze jednostkami Reichswery udającymi ochotnicze pułki. Część powstańców pułku uległa panice i wycofała się w kierunku południowym, poza Kędzierzyn. Kadeci artylerzyści, bronili się do ostatniego pocisku, a gdy nie starczyło amunicji, walczyli jako piechota na ulicach Kędzierzyna. Kadet Zygmunt Kuczyński został w czasie walki postrzelony w głowę i przetransportowany do szpitalika polowego w Starej Kuźni. Wieś jednak opanowali Niemcy, którzy wymordowali rannych powstańców w lesie między Starą Kuźnią a Kotlarnią. Wśród nich był Zygmunt Kuczyński. W latach trzydziestych w obrębie zbiorowej powstańczej mogiły urządzono cmentarz.
Kuczyński został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Virtuti Militari kl. V, Krzyżem Walecznych, Śląską Wstęgą Waleczności i Zasług. Kadet Zygmunt Kuczyński poległ śmiercią bohatera w wieku 19 lat. „Nic dla mnie, wszystko dla Ojczyzny” – to była jego dewiza życiowa wpajana kadetom od czasów Szkoły Rycerskiej. Był przykłademzaangażowania się społeczeństwa polskiego w walkę o zachodnie ziemie Rzeczypospolitej. W 2007 roku decyzją Ministra Obrony Narodowej nadano Szkole Podoficerskiej Wojsk Lądowych we Wrocławiu imię kadeta Zygmunta Kuczyńskiego.
Kadet Zygmunt Kuczyński jest patronem naszej szkoły od 11 listopada 2000 roku.
